Τεύχος Φεβρουαρίου
Βάλαμε και την γλώσσα στον Προκρούστη…
Από τη Μωυσίδου Ξένια, Α3
«Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία».
(Γεώργιος Μπαμπινιώτης)
Η γλώσσα είναι ευρέως αποδεκτή ως η διανοητική ικανότητα που καθιστά τον άνθρωπο διαφορετικό όν από τα ζώα. Είναι η βασική μορφή έκφρασης .Όμως η γλώσσα είναι μια μετάλλαξη της συλλογικής συνείδησης που όταν απολεσθεί, μπορεί εύκολα να αλωθεί.
Δυστυχώς στις μέρες μας η ελπιδοφόρα νέα γενιά κατακρεουργεί καθημερινά την γλώσσα νομίζοντας ότι έτσι κάνει κ αυτή με την σειρά της την επανάστασή της. Μάλιστα στην διαστρωμάτωση των αξιών η γλώσσα βρίσκεται στην κατώτερη βαθμίδα και η αναγνώριση της ως αξία έχει χαθεί. Παρόλα αυτά η γλώσσα, όπως και το συναίσθημα και ου ευγενικές χειρονομίες είναι τα μόνα που μας απέμειναν για να σωθούμε ,να διατηρήσουμε τον εαυτό μας και την ταυτότητα μας. Κ η σημερινή νεολαία αντί να την προστατέψει βάζει την γλώσσα στον Προκρούστη την απλουστεύει και καταργεί το κυκλοφοριακό σύστημα της και απονευρώνουν την σκέψη. Είτε για εξοικονόμηση χρόνου είτε λόγω της μόδας των “greeklish” οι νέοι αντικαθιστούν τις αυτούσιες νεοελληνικές λέξεις με συντομογραφίες, λέξεις αργκό, ή ξενόγλωσσους κώδικες επικοινωνίας.
Το αποτέλεσμα; Η γλωσσική αλλοτρίωση είναι αναπόφευκτη! Άθελά τους σκοτώνουν την σχέση σκέψης και γλώσσας ,διαλύουν κάθε ψυχική ένταση ,απλουστεύουν τα πάντα και αντικαθιστούν λέξεις φορτισμένες στο μέγιστό τους με συναίσθημα με έτοιμα σχήματα και συνθήματα. Ακόμα χειρότερα; Στον γραπτό λόγο κυριαρχεί η ασυνταξία και τα συντακτικά λάθη, όσο για την ορθογραφία είναι κάτι ιδιαίτερα σπάνιο. Οι νέοι απέδειξαν περίτρανα πως επηρεάζονται πολύ εύκολα από τους ίδιους τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και πως χάριν ευκολίας κατακρεουργούν το θαυμάσιο αυτό δώρο ου ονομάζεται νεοελληνική γλώσσα. Καταλήγουν στην αγλωσσία και αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν πως έφτασαν εκεί παρασυρόμενοι από μια δική τους «εφεύρεση». Επίσης είναι γνωστό πως μια γενιά που δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά την γλώσσα δεν έχει το δικό της «όπλο» για να επαναστατήσει και χειραγωγείται εύκολα. Γι’ αυτό άλλωστε και αν ανατρέξουμε στην ιστορία θα παρατηρήσουμε πως για να επιβληθούν οι μεγάλοι «ηγέτες» των δικτατορικών καθεστώτων αρχικά περιόρισαν την γλώσσα την έβαλαν ΚΑΙ αυτοί στο κρεβάτι του Προκρούστη και την ακρωτηρίασαν…
Ίσως η νέα γενιά πρέπει να αναλογιστεί τι επιφέρει η γλωσσική πενία και να αξιολογήσει καλύτερα την γλώσσα ως αξία. Η φράση «έλα μωρέ και τι έγινε» δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα σε ένα τόσο σοβαρό θέμα αντιθέτως θα πρέπει όλοι να κινητοποιηθούμε και να σώσουμε την γλώσσα μας όσο είναι καιρός πριν να είναι πολύ αργά..Προτού χάσουμε την ταυτότητα μας και την ιδιαιτερότητα μας ως λαός καθώς η γλώσσα είναι ο φορέας του πολιτισμού μας, που μας καθιστά διαφορετικούς παγκοσμίως!
Τις προηγούμενες δεκαετίες μιλούσαμε για την ανάγκη επιστροφής στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Σήμερα καθίσταται ολοένα δυσκολότερο να ελέγξουμε τους κινδύνους που προέρχονται απ’ την μαζική και δυναμική εισροή της ξένης γλώσσας στην νέα ελληνική. Το πρόβλημα μας έρχεται μαζικά από τον ηλεκτρονικό κόσμο, τον κόσμο της νέας γενιάς. Που είναι όμως οι ρίζες του; Στην ξενομανία που ανέκαθεν χαρακτήριζε τους Έλληνες ή σε μια ήδη απωλεσμένη εθνική ταυτότητα- θύμα της αφομοιωτικής παγκοσμιοποίησης;
Η γλώσσα πρέπει να παραμείνει ζωντανή. Μπορεί η «νέα» γλώσσα από πολλούς γλωσσολόγους να θεωρείται μια εξελιγμένη μορφή γλώσσας όμως οι νέοι την χρησιμοποιούν εις βάρος της αυτούσιας ελληνικής !