Τεύχος Μαρτίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Από τη Μιναρετζή Ελευθερία, Α3
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες σκηνοθέτες. Με το έργο του σφράγισε, όσο λίγοι, τον νεοελληνικό πολιτισμό του 20ου αιώνα, ενώ η φήμη του ταξίδεψε σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, μεταφέροντας μαζί και την Ελλάδα. Πέθανε σε ηλικία 75 ετών, αφήνοντας , μολαταύτα, παρακαταθήκη το αξιομνημόνευτο έργο του.
Ο Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα , τον Απρίλιο του 1935.Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ωστόσο, σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του, για να αφιερωθεί στην κινηματογραφική τέχνη. Ταξίδεψε στην Γαλλία, όπου παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου, όπως και Γαλλικής Φιλολογίας. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα , ασχολείται με την κριτική κινηματογράφου. Το 1967 πραγματοποιεί το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με την μικρού μήκους ταινία Εκπομπή στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης. Τρία χρόνια μετά, στο ίδιο Φεστιβάλ, η ταινία Αναπαράσταση θα του χαρίσει το πρώτο βραβείο της σκηνοθετικής του καριέρας. Ταυτόχρονα το όνομα του περνά τα ελληνικά σύνορα και γίνεται γνωστό στο εξωτερικό. Στα επόμενα χρόνια, ταινίες του ,όπως Θίασος, Ταξίδι στα Κύθηρα, Τοπίο στην Ομίχλη, Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού, Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα,τον καταξιώνουν και τον τοποθετούν άξια στο πάνθεο των Νεοέλληνων σκηνοθετών. Ειδικότερα, η τελευταία(Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα) θα βραβευτεί στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998,διάκριση που φέρνει στον Αγγελόπουλο παγκόσμια αναγνώριση και εκτίμηση.14 χρόνια μετά την κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του, στις 28/01/2012, θα πέσει θύμα τροχαίου ατυχήματος, ενώ βρίσκεται εν ώρα γυρισμάτων για την τελευταία του ταινία Η άλλη θάλασσα. Με αυτό τον τραγικό τρόπο, αφήνει την τελευταία του πνοή, λίγες ώρες αργότερα. ’Έτσι, άδικα, πέφτουν οι τίτλοι τέλους για τον Αγγελόπουλο.
Αδιαμφισβήτητα δίκαια όμως, ο Αγγελόπουλος, σκηνοθετώντας ταινίες δυσκολονόητες για το ευρύ κοινό, με σχοινοτενείς, αργές σκηνές, για γερά στομάχια, όπου το φώς εκλείπει, ώστε να εντείνεται η μελαγχολική όψη των πραγμάτων, δοξάστηκε και δοξάζεται για την μοναδική του πορεία στον κόσμο της έβδομης τέχνης, πορεία-ορόσημο για τον πολιτισμό μας!